Verslag

Zoals ik had beloofd, zou ik mijn verslag nog hier plaatsen. Bij deze. Het verslag gaat in eerste instantie over de organisatorische zaken rondom mijn studiesemester hier in Bochum. Op die organisatie is nogal wat aan te merken en die mening heb ik dan ook in het verslag verwoord. Er hoeft verder geen twijfel te bestaan over hoe ik het hier heb: prima. Het punt is alleen dat er bij de organisatie dingen niet zo zijn gegaan, zoals ze eigenlijk hadden moeten gaan.
Verder kan ik jullie zeggen dat ik de afgelopen dagen behoorlijk druk ben geweest met het voorbereiden van de presentatie van morgen. Over een uurtje wordt ik weer met de rest van de groep bij mevrouw Berman verwacht, om de presentatie eerst door te spreken. (Ja, ze zetten je hier echt niet onvoorbereid voor de klas…) Dan staat er donderdag ook nog een presentatie te wachten, maar daarvoor hoef ik alleen werk achter de schermen te verrichten.
Inmiddels is ook het langverwachte essay over vrouwentaal af. Mocht iemand interesse hebben het te lezen… het staat ook op de site. Vanzelfsprekend is het in het Duits geschreven, maar wellicht dat jullie de essentie er toch uit kunnen halen. Het hoofdpunt in het essay is dat vrouwentaal naar mijn idee niet als afzonderlijk systeem gezien mag worden. Met andere woorden betekent dat, dat vrouwentaal geen taal(systeem) is. Ik zou eerder van ‘register’ en gedrag willen spreken. Dat betekent dat vrouwen hun taal anders gebruiken: ze zijn coöperatiever dan mannen, stellen meer vragen om informatie te vergaren en onderbreken minder. En wanneer ze dat doen is dat in het algemeen om aan te geven dat ze het eens zijn met hetgeen er gezegd wordt.
Als laatste nog een dankwoord voor de kaart van het thuisfront en voor de email van ome Gerard. Ik kom er vandaag nog niet aan toe die laatste persoonlijk te beantwoorden, maar dat zal ik zeker één dezer dagen doen.


------------------------------------------------------------------------------------------------------

ERASMUS EINDVERSLAG

VOORBEREIDING
Van de studenten die in Utrecht de Bachelor Duitse taal en cultuur volgen, wordt verwacht dat zij in het laatste blok van hun tweede studiejaar aan enkele vakken (voor ten minste 15 ECTS) van een Duitstalige universiteit deelnemen. In principe wordt de Ruhr-Universität in Bochum als eerste optie aangeboden, omdat men in Utrecht al een geruime tijd met deze universiteit samenwerkt. Als gevolg van die jarenlange samenwerking werd ons ook gezegd dat studeren aan deze universiteit ons qua voorbereidingstijd aanzienlijk veel tijd zou besparen. Deze bewering blijkt op een grove misverstand te berusten, want docenten en begeleiders in Utrecht hebben na al deze jaren nog steeds geen idee hoe studenten zich voor een buitenlandstudie moeten aanmelden. Dit verbaasde mij, in negatieve zin, aangezien mijn docente Duits op de middelbare school tijdens haar studie ook al een semester in Bochum moest studeren. Zij zit inmiddels bijna 20 jaar in het onderwijs. Mijns inziens mag dan op zijn minst verwacht worden dat docenten weten hoe de aanmelding voor een verblijf in Bochum in goede banen geleid moet worden. Ook aan de zijde van de International Office bleek overheersend onwetendheid te heersen, aangezien aanvankelijk zeer onduidelijk was welke papieren wel of niet ingevuld dienden te worden.
Een talencursus voor dit buitenlandverblijf hoefde ik uiteraard niet te volgen. De beheersing van de Duitse taal is door de opleiding die ik volg vanzelfsprekend bovengemiddeld. Alle colleges in Bochum zijn om die reden voor mij prima te volgen. Voor dit verblijf heb ik van de universiteit Utrecht een Erasmusbeurs ontvangen en van de IB-groep een verhoogde beurs. De reden voor die verhoogde beurs is dat ik in Nederland thuiswonend ben. Over het algemeen kon ik in financieel opzicht redelijk rondkomen.

DE STUDIE
Over het in Bochum te volgen programma heerste aanvankelijk lange tijd onduidelijkheid. De RUB maakte het cursusprogramma pas laat op internet bekend. Daarbij moet ook opgemerkt worden dat niemand ons kon vertellen hoe we ons voor de cursussen konden inschrijven. Gelukkig wilde een bekende van ons in Bochum, dhr. Hendrik Neukäter, ons wel helpen, hoewel hij daar in het geheel niet verantwoordelijk voor was. Het valt de opleiding zelf (en daarmee doel ik op de Bochumse ‘Germanistik’) zeer kwalijk te nemen dat zij zich zo slecht om hun buitenlandse gasten bekommeren. Verantwoordelijke dr. Volkmann bleek op de vakantie en had zijn taken overgedragen aan dr. Jessing, die door slechte organisatie van dr. Volkmann ook niets anders kon uitbrengen dan dat hij niet zo goed wist wat hij met ons aanmoest. Er kan dus gerust gesteld worden dat we eenmaal in Bochum volledig aan ons lot zijn overgelaten. Op zich heb ik met die zelfstandigheid niet zo’n probleem gehad, maar het stoot mij wel tegen de borst dat in Utrecht verteld wordt dat alles geregeld is en geregeld wordt.
Misleidend was ook de opdracht die vanuit Utrecht aan ons werd meegegeven, namelijk: volg een vak met als onderwerp Middeleeuwse literatuur. Dit werd ons als verplichting voorgeschoteld. Wie echter de regels kent weet heel goed dat een opleiding slechts een beperkt aantal vakken van het eigen vakkenaanbod verplicht kan stellen.
Over de kwaliteit van het onderwijs in Bochum kan ik niet anders dan positief zijn. De Duitse manier van onderwijs, d.w.z. veel mogelijkheid tot discussie, open-minded docenten en een descriptieve werkwijze staat mij erg aan. Deze manier zorgt ervoor dat studenten, hun ideeën en inbreng op een positieve manier worden behandeld en bediscussieerd. Erg enthousiast ben ik ook over de cursussen van dr. Kerstin Kucharczik en dr. Judith Berman. Zij wisten niet alleen veel van hun vakgebied, maar wisten hun kennis op een motiverende en enthousiaste manier onder begeleiding van goede didactische kwaliteiten op de studenten over te brengen. Enkele docenten in Utrecht zouden van deze twee docentes nog veel kunnen leren.
Over het behalen van ECTS-punten kan ik helaas nog niks zeggen. De zeven cursussen die ik in Bochum volg zijn nog niet afgesloten en om die reden heb ik nog geen punten mogen ontvangen. Het ligt echter in de lijn der verwachting dat ik voor alle vakken de studiepunten zal verdienen.

HET STUDENTENLEVEN
De RUB had voor alle buitenlandse studenten een introductieprogramma georganiseerd waaraan wij niet konden deelnemen door verplichtingen in Utrecht. Ik heb mij zeer gestoord aan het onbegrip van een bepaalde docent, die ons aanvankelijk nog voor tentamens uit Bochum terug wilde laten komen. Op mijn aandringen is dit uiteindelijk toch nog veranderd.
In Bochum mochten we ook niet bepaald op een warm welkom rekenen. Zeer regelmatig werden we van het kastje naar de muur gestuurd. Ik zou de volgende situatie als voorbeeld aan willen halen: Bij de ondertekening van het huurcontract werden we zeer onvriendelijk behandeld door mevrouw Weißbauer. Allereerst vroeg ze ons op snauwende toon wat we kwamen doen. Ze vertelde dat wij een rekening bij de Sparkasse nodig hadden en was in alle staten toen ze hoorde dat wij zojuist een rekening bij de Duitse Postbank hadden geopend. Uit deze situatie blijkt ook weer hoe slecht wij van de zaken op de hoogte waren gesteld.
De huisvesting was daarentegen wel goed geregeld. Opmerkelijk was wel dat we een appartement dan wel kamer kregen toegewezen. De huren verschillen per kamer nogal (en dat is in sommige gevallen nogal onredelijk) en fluctueren tussen de € 160,- en € 250,-. Daar je een voorstel niet kunt afwijzen, bepaald een instantie hoe jouw financiën er de komende tijd uit zullen zien. In mijn situatie was dat behoorlijk gunstig, maar ik heb ook gezien dat enkele Utrechtse medestudenten serieuze moeite hadden om goed rond te kunnen komen.
Wie Duitsland op zijn best wil beleven, zou ik niet willen adviseren naar Bochum te gaan. Bochum heeft als stad niet zoveel te bieden, eigenlijk precies zoals de omgeving. Het Ruhrgebied wordt helaas door zware industrie, in het algemeen lelijke omgeving en slechte lucht gekenmerkt. Wie cultureel Duitsland wil bezoeken zou ik met klem willen aanraden naar een bijzondere stad als Berlijn te gaan. Aan te raden is om je aan het begin van je studie in Duitsland op www.studivz.net aan te melden, omdat je op die manier makkelijk(er) met je Duitse studiegenoten in contact komt.

CONCLUSIE
Helaas heeft de UU haar belofte (dat in Bochum veel voor ons geregeld wordt) alles behalve waargemaakt. Desalniettemin kan ik de RUB als universiteit van harte aanraden, maar Bochum als stad en Ruhrgebied als omgeving van harte afraden. Om die reden wil ik de studenten na ons met klem adviseren vooral voor een stad/universiteit te kiezen die naar hun eigen zin is. Laat je niet misleiden door de beloftes van de opleiding in Utrecht en al helemaal niet door de ingewikkelde procedures bij het studeren in een andere stad dan Bochum. Ongeacht de door jou gekozen locatie krijg je te maken met ‘van-kastje-naar-de-muur-gestuurd-worden-situaties’ en stapels papierwerk. Mijn tip: kies wat je leuk vindt, niet wat je het makkelijkste lijkt.